کد مطلب:39694
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:11
گفته مي شود آيه 55 سوره مائده درباره ولايت علي (ع ) نازل شده است در حالي كه مااگر ايمان بـه خـلافـت بلافصل علي (ع ) داشته باشيم بايد قبول كنيم كه مربوط به زمان بعد از پيامبر (ص ) بوده بنابراين علي (ع ) در آن روز ولي نبود و به عبارت ديگرولايت در آن روز براي او بالقوه بود نه بالفعل در حالي كه ظاهر آيه ولايت بالفعل را مي رساند ؟
در سـخـنـان روزمـره در تـعـبيرات ادبي بسيار ديده مي شود كه اسم يا عنواني به افرادي گفته مـي شـود كه آن را بالقوه دارند مثلا انسان در حال حيات خود وصيت مي كند و كسي را به عنوان وصـي خـود و قيم اطفال خويش تعيين مي نمايد و از همان وقت عنوان وصي وقيم به آن شخص گفته مي شود , در حالي كه شخص هنوز در حال حيات است , در رواياتي كه در مورد علي (ع ) از پـيامبر در طرق شيعه و سني نقل شده مي خوانيم كه پيامبر(ص )او را وصي و خليفه خود خطاب كـرده در حالي كه هيچ يك از اين عناوين در زمان پيامبر (ص ) نبود در قرآن مجيد نيز اين گونه تـعـبيرات ديده مي شود در حالي كه مسلم است منظور از ولي در اين جا سرپرستي براي بعد از مـرگ او مـنظور بوده است ,بسياري از افراد جانشين خود را در حيات خويش تعيين مي كنند و از همان زمان نام جانشين براي او مي گذارند با اينكه جنبه بالقوه دارد .
تفسير نمونه ج 4 ص 430
مكارم شيرازي - ناصر و ديگران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.